Sentymentalna podróż po wspomnienia ze starą walizką w tle

 
Witam Was.

To były piękne dni spędzone z rodzicami i siostrą.
Mieliśmy tyle minut tylko dla siebie.
Czas na kawę, działkę, sad, robienie przetworów, rozmowy.

Tego mi było potrzeba.
Nawet moja mama mnie zaskoczyła, mówiąc wiele miłych, pozytywnych słów do mnie i opowiadając o swoich czasach młodości.
Dobrze znać losy najbliższych, wiedzieć jakie są nasze korzenie.

Teraz tylko proszę Boga, aby walka mojego taty z chorobą pozytywnie się skończyła i niech mi żyją jak najdłużej.

Siostrzyczko - jesteś w mym sercu wciąż naj naj naj

Przywiozłam od rodziców mnóstwo wspomnień i wiele pięknych rzeczy, między innymi tę walizkę. Ma już 54 lata.

Moja mama, mając 17 lat, wybrała się z nią na wycieczkę klasową do Kołobrzegu. Śmiała się, ze mnie, że nie wiedziała, że stara walizka może u mnie wywołać taką radość.

A ja-  jak dziecko - skakałam, bo kto ma takie znalezisko i to jeszcze z taką historią.

Walizka jest w bardzo dobrym stanie, trochę zarysowana na wierzchu, środek idealny.

Wymiar niewielki 45 x 28 x 15 cm.

Pewnie ją odnowię, ale nie teraz. Niech nacieszy moje oczy swą oryginalnością.
A była pełna innego cudu, o którym kiedyś tam...
Mam jeszcze kilka dni wolnych, więc nie marnuję ich na głupoty - teraz już wiem, jakie chwile w życiu są najpiękniejsze.

PS.
Obiecuję, ze odwiedzę Wasze blogi...

Pozdrawiam 

Elżbieta A.