Zrób to sam 03/2016: Dwa w jednym z recyklingu: stolik i siedzisko

Niedawno przeczytałam,  co to jest upcykling. 

To nic innego, jak nasze "Zrób to sam", czyli zrób wielkie ŁAŁ i to  najlepiej z niczego. A postów z tym tagiem mam wiele i dumna jestem, że to sama, własnymi łapkami  robiłam.  I nie żaden tam upcykling, tylko nasz polski, kochany zosiek-samosiek, bo "potrzeba matką wynalazku" jest i basta! 

Mówiłam Wam o tym znalezisku na fejsie. Oj jak ja się cieszyłam, że ją mam. I tak się cieszyłam, że jej zdjęć nie zrobiłam. Oj! Zaczęłam nerwowo przeszukiwać pendriva i mam jakieś jedno. Bidula nakryta serwetą, co by nie było widać, jaka brzydka. I jedno jakieś w sieci znalazłam, tyle, że moja nieco niższa od tej.

O kim mowa?

Szpula po przewodzie elektrycznym ze sklejki, wzmacniania w środku metalowymi rurkami. Więc można na niej nawet stać. Średnica 40 cm, wysoka na 22 cm. 

 

 Długo stała i czekała na przemianę.

Wiedziałam jedno. Potrzebuję takera i już nie będę nikogo prosić o pożyczenie, bo robię to nagminnie, aż wstyd. Więc go kupiłam. Porządny, metalowy. I zapas zszywek 10 mm. Uff.

Na powierzchni szpuli widoczne są metalowe zakończenia z rurek. Chciałam je ukryć, aby nie przebiły obicia i nie rysowały powierzchni. Nakleiłam więc po obu stronach dwie warstwy polaru. 

Dopiero potem przystąpiłam do obijania szpuli.  Użyłam do tego białej, miękkiej sztucznej skóry.  Naciągnięcie skórki na wierzch z obu stron poszło sprawnie. Potem trzeba było wyciąć okręgi  i  zasłonić wewnętrzne strony, tak aby nie było widać sklejki i zszywek po takerze. Pomógł mi w tym klej uniwersalny polimerowy.

Dla lepszego efektu, ręcznie, naszyłam wąską koronkę, tak aby nie było widać łączeń. 

 

Nie miałam pomysłu jak zakryć trzpień. Miało być z tego, co mam w domku. Rozejrzałam się po szufladach i wyjęłam białą gumkę szer. 12 mm. Owinęłam nią trzpień, który zaczął wyglądać jak pień palmy he he. Górę i dół trzpienia wykończyłam szeroką koronką. Na koniec kawałek szarego sznurka, dla akcentu kolorystycznego. 

Ok szpula gotowa, czas na poduchę. Szukałam gąbki tapicerskiej grubej na 10 cm. Niestety nikt nie chciał mi sprzedać takiego małego kawałka. Więc wpadłam na pomysł, że sama sobie uszyję.

Po wielkiej pufie dla Madzi zostały mi kuleczki styropianowe. Wybrałam materiał w szarościach, bo biel i szary to teraz moje kolory. Żeby złamać motyw kwiatowy,  poduszka wzdłuż ma tkaninę w paski, szaro-białe paski. 

Całość prezentuje się super.

Szpula spełnia swoje zadanie. Jest siedziskiem, gdy muszę pracować przy laptopie.

 Jest małym stolikiem na dwie kawy i ciastko, gdy wpadną znajomi.

Przepraszam za jakość zdjęć. Zrobiłam ich ze sto, wybrałam zaledwie kilka. W dzień nie mam kiedy zrobić, a wieczorem sami wiecie.

Mój pufo-stolik pięknie wpisuje się w projekt Asi: 

"12 projektów do domu"

Tym sposobem mamy trzeci miesiąc roku, a ja mam trzeci projekt. Jest nieźle.