Z przyjaźni

Anioły, które  dodają sił, wiary i nadziei. Anioły w postaci przyjaciół. Tak - za wielkie słowo, ale jak inaczej powiedzieć, gdy ta osoba pakuje prezent, wsiada do autobusu i jedzie do mnie prawie 80 km, aby wręczyć prezent, złożyć życzenia.
Moja przyjaciółka Edysia.
Otrzymałam piękny srebrny wisiorek, delikatny, subtelny.

I kubek z herbatkami  do pracy.  „Best friends forever” nic dodawać nie trzeba.

Kolejne spotkanie z Grażynką i ... wow - porcelana wprost z wałbrzyskiej manufaktury Krzysztof. Biała porcelana - liść. Przecudowna, aż serce się raduje, że mamy takie cuda u nas, nasze!!!! Chwalmy się tym, bo nie mamy się czego wstydzić.
Mam i ja.

A dziś? A dziś była moja Beacia i ona to już mi wydziergała.. wielkanocne jajca i nie tylko. Są i szydełkowe osłonki na słoiczki po jogurtach. Oj będę świecić, bo lampiony i świeczniki kocham.

I jak tu myśleć o malowaniu jajek, o gotowaniu, gdy goście do mnie wciąż przybywają.

A wczoraj miałam cudną niespodziankę - bo w słuchawce telefonu usłyszałam miły głos Dusi z bloga: "Syndrom kury domowej". Mały ten nasz blogowy świat, mały, ale ciepły, z sercem i duszą.


I co jeszcze ktoś ma wątpliwości, czy jestem szczęściarą???

JESTEM! I happy!!!!!