Mogę powiedzieć NARESZCIE.
Nareszcie wzięłam się za szycie ubrań. Po bardzo długiej przerwie. Jejku jaka frajda wrócić do czegoś, co cieszy.
Sukienka z PRAMO wydanie specjalne nr 1/92.
Sama klasyka.
Oczywiście z małymi zmianami: dekolt w szpic i tył zapinany na zamek, a nie na guziki. Materiał - hmmm jakaś elanobawełna (gubię się w tych nowych nazwach - trzeba to nadrobić) w kolorze grafitowym.
Rozmiar z gazecie 44 - troszkę powiększam, ale jak dużo, zobaczymy, jak przymierzymy.
Na razie wykonałam papierową formę, skroiłam materiał, obrzuciłam owerlokiem, sfastrygowałam.
Teraz pierwsza przymiarka.
Nie obyło się bez wtopy... ale o tym potem, jak ochłonę.
Ewuś zapraszam na przymiarkę.
A wam dziękuję za życzenia, za pamięć.
Ja się wyłączyłam z życia internetowego na kilka dni, co dobrze zrobiło mojej psyche hehe
Czyli kolejny etap zmian :) Powodzenia!
OdpowiedzUsuńKasiu czy kolejny i zmian? hmmm raczej nie. Szyję to - na co jest zapotrzebowanie wśród znajomych i rodzinki. Sama sobie bym poszyłam ale kiedy.....
UsuńZazdroszczę umiejętności. Sukienka to jest COŚ:)
OdpowiedzUsuńTeż dasz radę... jak nie spróbujesz to się nie przekonasz, dziekuję
UsuńPatrzę i podziwiam
OdpowiedzUsuńFajna, tylko te groszki jakoś mi się nie podobają.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Moniko - bo to zdjęcie z gazety. zobacz 1992 r. wzoruję się na wykroju a nie na groszkach hi hi
Usuń