 |
| http://kaboompics.com/ |
Pewnie tak jak ja, uwielbiacie zaglądać na blogi wnętrzarskie. Sama lubię aranżować, zmieniać, przestawiać. Ale... No właśnie. Dobrze pisać, gdy ma się metry do zagospodarowania. Przestrzeń. I gdy się jest tego właścicielem. Wtedy pokazywanie aranżacji wnętrz jest takie cudne, bogate, urozmaicone.
Ja mam maleńki kawałek podłogi niecałe 32 m2, które dzielę z dwoma dorosłymi synami. Czy nie czas, aby byli na swoim? A pewnie tak. I oni, i ja - tego byśmy chcieli. Ale jak.....
Okazuje się, że wynajęte, nie znaczy wcale: obce, zimne, czyjeś. Dom jest tam, gdzie nasze serce. Gdzie nasza miłość. Nasza pasja. Trafiłam na najlepszych właścicieli, którzy przy podpisaniu umowy wynajmu powiedzieli:
- Pani Elu to jest teraz Wasz azyl, Wasz dom!
Malowanie ścian, wbijanie kołków - nie ma problemu. Tworzymy w trójkę nasze wnętrze. Jest pełne miłości, magii, zapachów pieczonego ciasta i chleba. Stołu pełnego nalepionych pierogów. Wciąż brakujących łyżeczek, za to w nadmiarze pustych butelek po wodzie.
Nie nasze, a ileż w tym maleńkim mieszkaniu nas!
Elu, tylko się cieszyć, że trafiłaś na tak wspaniałych ludzi. My jak wynajmowaliśmy, to też usłyszeliśmy, że nie ma problemu, jakbyśmy chcieli przemalować ściany, meble przestawić. Obecnie... hmm. No cóż zazdroszczę ci tej swobody w nieswoim domu. Widzimy się, to pogadamy :)
OdpowiedzUsuńTak jest Emilko do zobaczenia
UsuńCieszę się razem z Tobą, że masz ten kącik, bezpieczny i niemal "Twój".
OdpowiedzUsuńniemal Luna, a szkoda, że nie całkiem, bo tak nam tu dobrze
UsuńElu, przez ten post jesteś mi bliższa. dziękuję:)
OdpowiedzUsuńMałgoś- no babo.... nie mocz mi oczu. Przytulam jak coś pisz pogadamy przez telefon
UsuńNapisz do mnie na email, wymienimy się numerami: m. gotowka@o2.pl
UsuńSamo życie, ale jak pięknie to opisałaś! Akurat potrzebowałam takiego wpisu właśnie w tym momencie, dodaje skrzydeł, dziękuję :)
OdpowiedzUsuńAniś, aż tak trafiłam? Glowa do góry, uśmiech na twarz. Smutki sio. Ma być dobrze!
UsuńWspaniale napisane. Też powinnam mieć takie podejście. A jednak do wszystkiego się przywiazuję i tak trudno jest mi rozstać się z każdym przedmiotem. Powinnam codziennie czytać to co napisałaś pod koniec. Może bym się czegoś w końcu nauczyła i zmieniła postępowanie. A tak wszystko bez sensu gromadzę.
OdpowiedzUsuńAnitko nie wiem, ale nie gromadź. Wiem, zawsze tak jest, że leży, kurzy się, a jak wyrzucimy to zaraz okaże się, że potrzebne. Jednak można wtedy pomyśleć o innym rozwiązaniu. Przedmioty z nami nie pójdą dalej, pieszo do nieba trzeba.
Usuńno i nic dodać nic ująć Eluś ! pięknie:)
OdpowiedzUsuńBasiuniu moja - <3
UsuńElu wspaniały post!!!! Tyle w nim optymizmu i pozytywnych emocji ;0
OdpowiedzUsuńMy z mężem i córką przez 8 lat tułaliśmy się po wynajmowanych kawalerkach. W końcu mamy swoje wymarzone M3 .Myaślałam-boniu tyle lat mieściliśmy się w kawalerkach to to nasze nowe M3 będzie rajem :0 No i jest nie mam co narzekać ale wiadomo- w miarę jedzenia... Marzy mi się oczywiście mały domek ale to raczej tylko marzenie :) Przestrzeń jaka by nie była wokół nas,może być przytulna i sprawiać,że będziemy w niej szczęśliwi.Wszystko zależy od nas samych :) Buźka!
Jak to mówią: Apetyt rośnie w miarę jedzenia, ale potem...wielkie brzuchy. hehe a w życiu wiele walizek, pudełek. Większość z nich to zbędny bagaż. Ale domku życzę z serca, bo sama chciałbym taki mały, przycupnięty. Otulający nas ścianami i dachem jak kwoka.
UsuńOj tak każdy potrzebuje kawałka swojego miejsca na ziemie... I wcale nie o metraże tu chodzi. Cudownie, że tworzysz tę swoja przestrzeń na miarę swoich potrzeb i możliwości, że Ci się ciągle chce. Podziwiam Cię. Jestem pewna, że przyjdzie kiedyś ten dzień... A zmiany sa potrzebne, ale też są albo bywaja niezwykle stresujące. Czasem pozornie łatwiej jest tkwić w czymś może mało fajnym, ale znanym niż kruszyć mury. Strach przed zmianą i tym co ona niesie za sobą blokuje dezycje o podrózy w nowe, nieznane... Dużo słonka dla Ciebie Elu!
OdpowiedzUsuńdziękuję Kasiu, no tak zmiana to stres, to lęk, ale czasem strach ma wielkie oczy. A co, co było nieznane, okazuje się wręcz bajkowe.
UsuńPięknie Eluś przytulnie u Ciebie:)
OdpowiedzUsuńEluniu, Ty masz "wielkie" mieszkanie, dziewczyna mojego syna dostała od rodziców mieszkanie i po remoncie przeprowadzają się tam. A tego mieszkania jest całe 15 m kwadratowych, razem z łazienką. Normalnie szał, ale fakt, radość ogromna bo będą na swoim. Podziwiam Cię, że tak świetnie urządziłaś ten Wasz azyl. Lubię 'zaglądać" do Ciebie, co zrobiłaś nowego, co przestawiłaś, co dostawiłaś. Trzymaj tak dalej i prześlij mi trochę swojego optymizmu :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
To jest prawda, zaaranżować można każdą przestrzeń swoją wizją danego miejsca, tak,że Twoje 32 m, to wcale nie mało, tez kiedys miałam własnie tyle i dbałam o kazdy kąt, gratuluje pozytywnego myslenia i ciekawych dekoracji:))
OdpowiedzUsuńPięknie napisane. Ja również mam swój mały kącik w pokoju sypialnym, bo niestety miejsca w domu zawsze jest za mało. Najważniejsze, że masz możliwość urządzania mieszkanka po swojemu. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńWymarzony DOM :)
OdpowiedzUsuń