01/2019 - Torba dżinsowa dla mnie

Jak mówi przysłowie;

"Szewc bez butów chodzi".

A ja zostałam bez torby.

Ta kupna już się zestarzała, jak ja.

I stwierdziłam, że chociaż torbę mogę mieć młodą,

tzn. nową, ale nie do końca, bo...

jak zwykle to jest recykling.

Stare spodnie, porządny jeans, piękne przetarcia.

Musiałam to wykorzystać.

Przede wszystkim jest usztywniona.

Jeans przepikowałam z czarnym wigofilem 150 g.

Pikowałam w ukośne paski co 4 cm.

 

 

 

Spora, bo powieszona na ramieniu, od końca uchwytu do dołu ma 80 cm.

Szeroka na 38 cm, wysoka na 25 cm, a głęboka na dole 12 cm, na górze 9 cm.

Jak zauważycie zbliżona w kształcie do typowej torby listonosza.

Boki to tzw: łezki.

Nie ma w środku żadnych kieszeni, ani przegródek,

bo nie potrzebuję.

Wszystko jest uporządkowane w kosmetyczkach,

ale o nich innym razem. 

 

Na wierzchu duża klapa, z większą kieszenią,

która ozdobiona jest haftem krzyżykowym.

To serce. I dodałam jeszcze koraliki.

Mogłam zrobić kieszeń zamykaną na zamek,

byłaby przydatna, a tak,

stanowi jedynie ozdobę,

bo jak otwieram torbę, wszystko z niej wypada.

 

 

Zamykana na czerwony, metalowy zamek.

A w środku, pasek parciany, 

który zapina się na rzep

i ściąga boki torby do środka.

 

 

 

 

 

Pasek parciany w kolorze granatowym,

do noszenia na ramieniu,

a raczej na ukos.

I jest bez regulacji, bo po co.

Podszewka z bawełny turkusowej, w marokański wzór.

 

Tył torby

I obowiązkowo duuuuużo przeszyć. 

 

Wszystkie torby, poduszki, itp.,

które szyję - sama projektuję!!!!

sama wykonuję wykroje,

sama dobieram materiały.

Nie umiem "kopiować" innych,

bo największą frajdę mam właśnie z projektowania,

rysowania, przycinania, odcinania i

czasem wyrzucania wszystkiego do kosza.