Mają być pamiątka i podziękowaniem dla Rodziców Państwa Młodych.
Jak już wcześniej pisałam, motyw gołąbków pojawiający się w projekcie nawiązuje do nazwiska pana Młodego.
Albumy nie będą zapełnione zdjęciami. Mój pomysł jest taki, aby Państwo Młodzi zrobili sobie jeszcze u fotografa kilka zdjęć czarno-białych, z ozdobnymi brzegami. Nawiązują one do starych zdjęć, jakie kiedyś robiło się po uroczystości ślubnej. Biel sukni, czerń garnituru. Nic więcej nie trzeba.
Wszystkie zdjęcia, z tymi czarno-białymi na wierzchu, przewiążemy białą wstążeczką i zostaną wręczone później rodzicom.
Rodzice już będą mieli album i drewniane szkatułkę, do jego przechowywania.
Herbata, koc i wspólne wkładanie zdjęć do albumu, na pewno wywoła wspomnienia z uroczystości ślubnej. Może i łzę wzruszenia. W końcu ich dziecko weszło w nowy etap życia.
Oj, ale się rozpisałam.
Drewniane herbaciarki zamieniliśmy na pudełka na albumy. Dlaczego herbaciarki? Po prostu, miały idealne wymiary na album.
Najpierw usunęłam przegródki.
Oczyściłam i zaolejowałam drewno. Wydobyła się piękna barwa drewna i słoje.
Potem, z jedwabnej satyny uszyłam "ubranko" do wnętrza pudełka. Nawiązując do zaproszeń, metodą transferu ozdobiłam inicjałami i imionami Państwa Młodych, a także datą ślubu.
Wyklejone wnętrza pudełka, odmieniło je całkowicie.
Teraz czas na włożenie albumu i ozdobienie z zewnątrz.
Tekturka z gołąbkami (użyta również do ozdobienia księgi gości), biała wstążka i kwiatki, które używałam do ozdobienia prezentów dla gości.
Jestem z siebie dumna, a pochwały od Ani to najpiękniejsza nagroda.
Och, jak pięknie to wszystko wygląda... Znów się powtarzam, ale całość jest tak dopracowana w najmniejszych szczegółach, że aż żałuję, że nie pomyślałam o czymś takim przed własnym ślubem :)
OdpowiedzUsuńAniu moja droga, to co na okrągłą rocznicę muszę ci coś wykonać. Dziękuję ci ślicznie za te przemiłe słowa
UsuńNie wiedziałam, że tak kompleksowo ogarniasz temat. Piękny projekt ślubny, wow:)
OdpowiedzUsuńGosiu, tak jakoś się złożyło. I bardzo dziękuję losowi, że postawił na mojej drodze właśnie Anue i Mateusza. Dla mnie to wyzwanie, nauka, a także lekcja pokory, czy dam radę, czy nie polegnę. Czy Młodzi bedą zadowoleni, bo to przecież ich wyjątkowy dzień. dziękuję ci ślicznie
UsuńPerfekcja w najwyższym stopniu. Pomysł i wykonanie. Elu, mnie "zatyka kakao" za każdym razem jak zaglądam na Twojego bloga, szczerze to wyznaję.......
OdpowiedzUsuńUps Wando, No to teraz się zawstydziłam. Bardzo, bardzo ci dziękuję, nawet nie wiesz jak takie słowa dodają motywacji do dalszej pracy😍dziękuję prześlicznie
UsuńPodziwiam! Podziwiam! Pomysł, kolorystyka, wykonanie -wszystko super!
OdpowiedzUsuńPrawdziwe dzieła sztuki! Pozdrawiam gorąco:)