Przepiśnik w formie folio z recyklingu

Ta historia zaczęła się kilka miesięcy temu.

Koleżanka z pracy, moja imienniczka,

pewnego pięknego poranka

weszła do pracowni, wręczając mi okładkę z książki.

- Hmmm, a cóż to Elu, tak Ci książka Mroza smakowała, że tylko okładka została?

- Ha ha - to dla Ciebie.

- Dla mnie - zdziwiłam się.

- Tak, dla Ciebie. Zrób mi proszę coś z tego na pamiątkę.

- Ee, koleżanko, ja jeszcze na tamten świat się nie wybieram. - zażartowałam.

- Oj tam, oj tam. Zrób mi coś.

- A co byś chciała?

- Przepiśnik!

I tu poległam. Jak z samej okładki zrobić przepiśnik. Junk journal ze starych papierów, dodatków, to ja rozumiem, ale przepiśnik?!

Dumałam, myślałam, czas umykałam. I nic. Żadnego pomysłu w głowie, jakby nie mój mózg. Zawsze pomysł gonił pomysł, a tu cisza, pustka.

Odłożyłam na półkę i dałam sobie czas. Nic na siłę.

Aż pewnego dnia....

Co ja Wam będę pisać, pooglądajcie. Zasypię Was historyjką obrazkową.

Pojawiła się tapeta.

I klej.

I poleciało....

Koleżanka przeszczęśliwa, a ja?

Ja odetchnęłam z ulgą - mój mózg jeszcze działa.

Jak miło znów pisać na blogu.
Cieszyć się każdym słowem.
Czytać wasze komentarze
i wierzyć, że świat blogowy jeszcze daje radę.